Wiosna to gorący czas dla leśników. Wraz z nadejściem cieplejszych dni sadzony jest nowy las. Młode drzewka potrzebują szczególnie dużo uwagi, dlatego też w uprawach sosnowych leśnicy zwracają baczną uwagę  na owady szkodliwe, a zwłaszcza na szeliniaka sosnowca.

Szeliniak sosnowiec występuje pospolicie na terenie całego kraju. Najliczniej można go znaleźć w drzewostanach sosnowych, choć może żerować niemal na wszystkich gatunkach drzew oraz krzewów iglastych i liściastych. Największe szkody powoduje w najmłodszym pokoleniu lasu, czyli uprawach i młodnikach.

Po zimie chrząszcze udają się na żer na zręby i uprawy. Po regeneracji odbywa się rójka, czyli okres godowy. Rójka przypada od kwietnia do września, jednak największe jej nasilenie przypada teraz – w maju oraz na przełomie lipca i sierpnia. 

Szeliniak sosnowiec jest jednym z najgroźniejszych szkodników upraw i szkółek leśnych. Ogryza korę i łyko młodych siewek powodując ich zamieranie. U starszych drzewek nie doprowadza od razu do zamierania, ale osłabia sadzonki, zwiększając ich podatność na działanie chorobotwórczych grzybów oraz innych szkodników owadzich.

Dlatego też leśnicy muszą zapobiegać masowemu pojawianiu się szeliniaków oraz w wypadku ich wystąpienia szybko je zwalczać. Obowiązek ten nie wynika jedynie z dobrych chęci leśników, ale jest uregulowany artykułem 9 ust. 1 pkt. 2 Ustawy o lasach z dn. 28 września 1991 roku, mówiący, że:
 „W celu zapewnienia powszechnej ochrony lasów właściciele lasów są obowiązani do kształtowania równowagi w ekosystemach leśnych, podnoszenia naturalnej odporności drzewostanów, a w szczególności do zapobiegania, wykrywania i zwalczania nadmiernie pojawiających i rozprzestrzeniających się organizmów szkodliwych”.

Metod zwalczania jest kilka. W Instrukcji Ochrony Lasu można znaleźć takie jak: wykładanie wałków pułapkowych, płatów świeżej kory sosnowej lub świerkowej, świeżego chrustu, krążków świeżego drewna sosnowego, wykonywanie rowków izolacyjnych oraz wykładanie specjalnych pułapek z feromonem. W Nadleśnictwie Kalisz wykorzystywana jest metoda z wykładaniem w dołach krążków świeżego drewna sosnowego. Co 2-3 dni kontroluje się ilość szeliniaka w dołkach oraz stan sadzonek na uprawie. Ilość owadów jest dokładnie zapisywana i monitorowana.

Na podstawie wyników nadleśniczy  podejmuje decyzję odnośnie wykonania ewentualnego zabiegu ochronnego.